|
Archiwum www.wolasewicz.com Biogramy Wołąsewicz [zobacz] |
|
|
|
Jerzy Wołąsewicz „Baca” – syn Kazimierza Wołąsewicza i Marii Wołąsewicz z domu Żukow. Brat Kiry Wołąsewicz. Urodzony 17 kwietnia 1917 roku (4 kwietnia wg kalendarza rosyjskiego) w Petersburgu. 25 października 1917 roku po wybuchu rewolucji październikowej Ojciec Jerzego „ ... obawiając się by nie zostać aresztowanym przez czerń / „Krasnogwardejców”/...” wyjeżdża wraz z rodziną do guberni Jarosławskiej do wsi Korejewo, gmina Nowosioło-Pieńkowskije, powiat Rostowski, gdzie majątek ziemski posiadał dziadek Jerzego, Jakub Wołonszewicz. Jerzy Wołąsewicz wraz z matką i siostrą mieszkali w Korajewie do lipca 1920 roku. Od sierpnia 1920 roku do 11 kwietnia 1921 roku Jerzy Wołąsewicz wraz z rodziną mieszkają u rodziny (krewny Bogdan Wołonsewicz) w Koziatyniu ziemia kijowska. W kwietniu 1921 r. cała rodzina przekracza granicę polsko-sowiecką pod m. Ostrogiem na Wołyniu i udają się do Grodna do miejsca zamieszkania Kazimierza Wołąsewicza. W 1925 ? Jerzy Wołąsewicz wraz z rodziną przenosi się do Warszawy. „Nowy akt urodzenia” Jerzemu zostaje wydany w latach dwudziestych XX w Katedrze św. Jana w Warszawie. Do 1931 mieszka wraz z rodziną w Warszawie. Po śmierci ojca przenosi się z matką i siostrą do Zakopanego. W Zakopanym mieszkał w willi „Bronka” na ulicy Zamojskiego należącej do Matki (Marii). W Zakopanym przed wojną pracował przy budowie kolei linowej / Kasprowy/. Na Podhalu Jerzy Wołąsewicz, był czynnym narciarzem i taternikiem. 13 lutego 1940 roku został aresztowany przez Niemców w Zakopanym. Powodem aresztowania była działalność konspiracyjna „...robienie szkiców terenowych /map/, przeprowadzanie na Węgry...”, zostaje uwięziony w Zakopanym, potem jest przewieziony do więzienia Monte Lupich /Kraków/, a następnie w obozach koncentracyjnych. Dnia 20.06.1940 r został przywieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu-Brzezince / KL Auschwitz-Birkenau/ transportem więźniów Kraków – Tarnów. W K.L. Auschwitz nosił numer 1064 /wytatuowany/. W obozie był między innymi poddany medycznym eksperymentom, z informacji współwięźnia dr Stanisława Kołodzińskiego wynikało że: „był chory na tyfus plamisty i leczył się wśród chorych obserwowanych dla celów doświadczalnych przez lekarza SS – chyba Vettera” z dokumentów które zachowały się w Archiwum Muzeum w Oświęcimiu-Brzezince można się dowiedzieć że: „Pod datą 8.02.1942 r. notowany był [red.- Jerzy Wołąsewicz] w książkach szpitala obozowego rentgena. Dnia 14.09.1944 r. z obozu KL Auschwitz-Birkenau został przeniesiony do obozu KL Flossenburg Pod datą 4.01.1945 r. notowany jako więzień przebywający w obozie KL Flossenburg. W obozie KL Auschwitz-Birkenau przebywał jako więzień Polak polityczny, w K.L. Leitmeritz nosił numer 30710. Uwolniony z obozu w drugiej połowie kwietnia 1945 roku. Bierze udział w rozbrajaniu Niemców w Czechosłowacji w nowopowstającej armii czechosłowackiej. Powraca do Polski w czerwcu 1945 r, zostaje świadkiem oskarżenia zbrodniarzy hitlerowskich przed Najwyższym Trybunałem Narodowym. Po wojnie mieszka na Górnym Śląsku w Bytomiu i Katowicach, gdzie pracował w Śląskim Wydawnictwie Prasowym jako dzienikarz. Żonaty z Ludwiką Wołąsewicz z domu Olejnik. Ojciec syna - Jakuba Wołąsewicza. Zmarł 21 grudnia 1982 roku w Katowicach.
Wykres genealogiczny Jerzego Wołąsewicza [zobacz]
Informacje
na podstawie:
Dokumenty
ze zbiorów Ludwiki Wołąsewicz dotyczace Jerzego
Wołąsewicza
|